ben istedim bir MİM, siz verdiniz iki MİM

saygıdeğerr, sevgi de değer okuyucuklarım,

effennim,

nicedir yazmıyordum çünkü boş boş yazmayı hiç sevmediiim gibi yazmam da... yani hem sevmem hem de yazmam.

uzuuun ve deriiin bir araştırma hayatına atıvermiştim kendimi... sizin, yani müthiş istilacı okuyucu kitlemin bilgi daarcıını genişletip, onları fikren, ruhen, bedenen yüceltiim diye...

tüm bu amaçlı ve gerekli çabalamalarımın arasında, başdanışmanım, sevgili edi.ben "dank" die beni yine MİMleyivermiş

bu durumda ben de onun hevesini kursaanda bırakmamak adına, kendimi ifade eden bişiiler döktürmeye karar verdim. aslında tam bir edebii eser üretmek olmadıından amacım, üstünkörü yazıcam kusuruma bakmayın.

kafiye ve hece uyumlarım konusunda da bi söz veremem amma sonuçta bu benim, yani yüce dehanız GÜLFİDANınızın eseri olcek...

akabinde kendimi yeniden bilimin kucaana atacağımdan sizleri şimdiden sıkıca kucaklar ve dahi her bir yerlerinizden öperim effennimmm.

BEN

bilim gel dedi gittim

ilim ol dedi oldum

aklım yürü dedi koştum

ama hala az'ım hala yetersiz.

oku oku yok ki bunun sonu

deştikçe en derine

derinin de var derini

Leonardo durdu muydu

keşfettiğinde evrenin merkezini?

gittim

oldum

koştum

Goethe'nin son sözü neydi?

"ışık daha çok ışık" dediydi.

nerde ışık,

ben onunla barışık...

işte ben buyum

bu kadar net

ve bi' o kadar da karışık...